گاهی اوقات، افراد برای اثبات وضعیت مالی یا محل سکونت خود، نیاز به ترجمه رسمی اجاره نامه یا ترجمه رسمی مبایعه نامه دارند. در این میان، پرسش درباره اعتبار اجاره نامه دستی (که همان اجاره نامه عادی محسوب میشود) و قابلیت ترجمه رسمی آن بسیار رایج است. اجارهنامهها به دو دسته اصلی تقسیم میشوند:
اجارهنامه غیررسمی
این نوع اجارهنامهها به اشکال مختلفی تنظیم میشوند:
- اجارهنامههای دستنویس: این موارد، قراردادهایی هستند که صرفاً روی یک برگه A4 توسط موجر و مستأجر تنظیم شده و فاقد هرگونه مهر رسمی یا هولوگرام هستند.
- اجارهنامههای بنگاهی بدون هولوگرام: برخی آژانسهای املاک، اجارهنامههایی را بدون استفاده از سربرگ رسمی و هولوگرام سامانه مدیریت املاک تنظیم میکنند.
- اجارهنامههای بنگاهی با هولوگرام اما غیرمحضری: این اجارهنامهها روی سربرگ بنگاه و دارای هولوگرام سامانه مدیریت املاک هستند، اما در دفاتر اسناد رسمی ثبت نشدهاند.

مهم است بدانید که هیچکدام از انواع اجارهنامههای عادی (از جمله اجارهنامههای دستنویس) برای ترجمه رسمی و اخذ تأییدات دادگستری و وزارت امور خارجه اعتبار ندارند. دلیل این امر، سهولت در تنظیم قراردادهای صوری و عدم وجود نظارت رسمی بر محتوای آنها است. سفارتخانهها و مراجع خارجی به دلیل عدم قطعیت و قابلیت استناد پایین ترجمه رسمی مبایعه نامه، اهمیت چندانی برای آنها قائل نیستند. در بهترین حالت، ممکن است صرفاً به عنوان یک مدرک پشتیبان ضعیف پذیرفته شوند. برای اثبات تمکن مالی قویتر، توصیه ما همواره ارائه ترجمه رسمی سند مالکیت یا گردش و تمکن حساب بانکی است.
اجارهنامه رسمی (محضری)
این اجارهنامهها صرفاً توسط دفاتر اسناد رسمی تنظیم و صادر میشوند و دارای مهر برجسته دفترخانه و هولوگرام رسمی هستند. فقط این نوع اجارهنامهها قابلیت ترجمه رسمی و اخذ تأییدات دادگستری و وزارت امور خارجه را دارند. این اسناد، به دلیل پشتوانه قانونی قوی، مورد تأیید سفارتخانهها و مراجع بینالمللی هستند.
بنابراین، اگر قصد ترجمه رسمی مبایعه نامه را دارید، حتماً از اعتبار و رسمیت آن مطمئن شوید.
آیا ترجمه قولنامه قدیمی اعتبار دارد؟
ترجمه رسمی قولنامه یا مبایعه نامه برای اثبات مالکیت یا تمکن مالی در فرآیندهای مهاجرتی و اداری اهمیت ویژهای دارد. اما موضوع اعتبار قولنامههای قدیمی یا دستنویس، همواره یکی از ابهامات اصلی متقاضیان است. در اینجا به بررسی این موضوع میپردازیم.
اعتبار قولنامهها در ایران: در ایران، قولنامه یا مبایعه نامه، قراردادی عادی محسوب میشود که بین دو طرف (خریدار و فروشنده) برای خرید و فروش یک مال (اعم از ملک یا خودرو) تنظیم میگردد. از نظر حقوقی، مبایعهنامه سندی است که به موجب آن تعهد به انتقال مالکیت در آینده شکل میگیرد، اما خود به تنهایی سند رسمی مالکیت نیست.
- قولنامههای دستنویس یا قدیمی بدون کد رهگیری: این نوع قولنامهها، حتی اگر سالها از تنظیم آنها گذشته باشد و به صورت دستی نوشته شده باشند، فاقد ویژگیهای سند رسمی هستند. بر اساس قوانین فعلی ایران و رویه دارالترجمهها، قولنامههای دستنویس یا آن دسته از قولنامههایی که توسط بنگاههای املاک بدون کد رهگیری و هولوگرام رسمی تنظیم شدهاند، قابلیت ترجمه رسمی و اخذ تأییدات دادگستری و وزارت امور خارجه را ندارند. دلیل این امر، عدم وجود نظارت کافی و احتمال بالای صوری بودن یا بروز اختلافات حقوقی در مورد این اسناد است. در واقع، این نوع قولنامهها صرفاً یک توافق عادی بین طرفین محسوب میشوند و از دیدگاه مراجع رسمی خارجی، اعتبار کافی برای اثبات مالکیت قطعی یا تمکن مالی را ندارند.
- قولنامههای دارای کد رهگیری و هولوگرام: تنها قولنامههایی که توسط آژانسهای املاک مجاز و تحت سامانه مدیریت املاک تنظیم شدهاند و دارای کد رهگیری و هولوگرام رسمی هستند، قابلیت ترجمه رسمی مبایعه نامه را پیدا میکنند. با این حال، حتی در مورد این نوع قولنامهها نیز، برای اخذ تأییدات دادگستری و وزارت امور خارجه، ممکن است نیاز به ارائه اصل سند رسمی ملک یا خودرو (بسته به موضوع مبایعه نامه) توسط کارشناسان مربوطه باشد تا از صحت و قطعیت مالکیت اطمینان حاصل شود.
به طور خلاصه، برای ترجمه رسمی مبایعه نامه که مورد تأیید مراجع خارجی قرار گیرد، توصیه ما استفاده از جدیدترین و رسمیترین نوع قولنامههای دارای کد رهگیری و هولوگرام است و حتی در این صورت نیز، در صورت امکان، ارائه سند رسمی مالکیت ارجحیت دارد. ما در دارالترجمه کاج آمادهایم تا شما را در انتخاب صحیح ترجمه مدارک رسمی یاری دهیم.